Normal.dotm
0
0
1
272
1556
gaizka.azkarate
12
3
1910
12.0
0
false
18 pt
18 pt
0
0
false
false
false
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
GETXOJAZZ jaialdiak urtero oroitzapen handiak
uzten dizkigu taldekako lehiaketarekin, non, jazz europarrean etorkizun oparoa
duten gazteek beren proiektuak aurkezten dituzten. 2013ko edizioak amaiera
benetan lehiatua izan zuen proiektu desberdinak zituzten bi talde poloniarren
artean. Epaimahaiak Bartosz Pernal/Michal Szkil Quintet taldea saritu nahi izan
zuen jazzari buruz duten ideia-motagatik, zeina, gazte askok ahaztua duten.
Talde honek jazzaren historia eta bere sortzaile handien jaraunspena
barneratzen jakin du. Katowice-ren unibertsoak, hortik datoz talde honetako
kideak, bere ikasleei agerikoa den beharrezko teknikaz gain jazzaren filosofia
jakin bat irakasten jakin du, bere oinarrizko esentzia errespetatuz. Bartosz
Pernal-en konposizioek (tronboia) ildo horri jarraitzen diote. Erritmika
serioan oinarrituz, bakarlariek bide bat landu dute, non, beren soloak ehundu
dituzten eta beren espazio propioa sortu duten. Biraz bira, bi liderrek, hots, Michal
Szkil-ek (pianoa) eta Bartosz Pernal-ek (tronboia), Maurycy Wójcinski (tronpeta)
ahaztu gabe, beren arrankeekin gozarazten digute. Beraien musika tradizioan eta
jazz, swing unibertsoan eta musika-adierazpen honen barneko groove
propioaren bilaketan kokatzen da. Taldearen kemena musikari bakoitzaren
nortasunaren emaitza da. Boskoteak Coltrane-n “Naima” eta Kenny Wheeler-en “Everybody’s
song but my own” birbisitatzen ditu, espiritua batere aldatu gabe, bere
osotasunean bereganatzeko. Izenbururik ezagunenak berreskuratzea zorretan
zaudela sentitzen duzun maisuei omenaldia egiteko modu bat da, baina, baita,
jatorrizko obrekin alderatzeko bide emateko modu ausarta ere. Beste behin ere,
Getxoko publiko leialak kalitatezko lehiaketa batean egoteko eta esperientziaz
edertzen joan behar duen bizitasunez betetako irabazle baten interpretazioaz
gozatzeko aukera izan du eta horrek itxaropen izpi bat ematen digu.
